مرسدس‑بنز کلاس‑اس‌ال با کد شناسایی R129 در سال ۱۹۸۹ به عنوان نسل چهارم رودسترهای لوکس SL معرفی شد و تا ۲۰۰۱ روی خط تولید ماند. طراحی بدنهٔ این مدل را برونو ساکو بر عهده داشت؛ بدنه‌ای کشیده و عضلانی که در عین وقار مرسوم مرسدس، از خط شانهٔ یکپارچه و چراغ‌های جلو تخت بهره می‌بُرد. سقف فلزی برقی «وریو» و همچنین سقف پارچه‌ای دستی در کنار شیشهٔ عقب جداشدنی هاردتاپ، انعطاف‌پذیری کاملی میان تجربهٔ کابریو و کوپه فراهم می‌کرد.

زیر کاپوت، R129 با گسترهٔ متنوعی از موتورهای شش و هشت و دوازده سیلندر عرضه شد. نسخهٔ پایه در ابتدا ۳۰۰ اس‌ال با پیشرانهٔ ۳ لیتری ۲۴ سوپاپ بود، در حالی که اوج توانایی مهندسی مرسدس را می‌شد در ۶۰۰ اس‌ال (بعداً اس‌ال۶۰۰) با موتور ۶ لیتری V12 و فناوری انژکتور الکترونیکی دید. سیستم تعلیق فعال ADS، کنترل هرزگردی ASR، ترمزهای چهار کانالهٔ ABS و از سال ۱۹۹۵ کیسه‌های هوای جانبی، R129 را به یکی از ایمن‌ترین و پیشرفته‌ترین رودسترهای دههٔ ۹۰ تبدیل کردند.

کابین R129 تلفیقی از چرم دست‌دوز، چوب طبیعی و تجهیزات رفاهی پیشرفته بود؛ از صندلی‌های برقی با حافظه گرفته تا سیستم تهویهٔ خودکار دو‌کاناله و تلفن یکپارچهٔ فابریک. استحکام سازه‌ای بالا، صدای باد اندک در سرعت‌های بالا و کیفیت سواری کم‌نظیر، این مدل را به انتخاب محبوب ستارگان سینما و کلکسیونرها بدل کرد. امروزه R129 با حفظ ارزش تاریخی و دوام مکانیکی، جایگاه ویژه‌ای در بازار خودروهای کلاسیک دارد و نمادی از دوران طلایی مهندسی مرسدس‑بنز به شمار می‌آید.